Syringomyelia SM

W dzisiejszym artykule porozmawiamy o chorobie, która jest dość nowo opisana w medycynie weterynaryjnej i jednocześnie niezwykle ważna. Mowa tutaj o syringomyelii (SM), zwanej również wodordzeniem. Ta jednostka chorobowa polega na pojawieniu się w tkance nerwowej, tworzącej rdzeń kręgowy, jam lub przestrzeni wypełnionych przez płyn mózgowo-rdzeniowy. Najczęściej dotyczy to odcinka szyjnego rdzenia kręgowego, położonego w bezpośredniej bliskości mózgowia.

Najczęstszy objaw

Jednym z najczęstszych objawów SM u psów jest ruch kończyn przypominający odruch drapania wykonywany w powietrzu w bezpośredniej bliskości szyi. Dlatego też choroba ta jest czasami nazywana “neck scratcher’s disease“. Najczęściej spotykaną grupą pacjentów z SM są psy rasy cavalier king charles spaniel, u których zwykle tylna połowa czaszki, czyli tzw. dół tylny, jest zbyt mały, by pomieścić móżdżek bez przeszkód.

Jakie rasy najczęściej spotyka SM?

SM można zaobserwować u psów ras miniaturowych jak: Pomeranian (Szpic Miniaturowy), Cavalier King Charles Spaniel, Gryfonik, Chihuahua, Buldogi Francuskie, Bichony, Bull Terriery, Maltańczyki, Jamniki Miniaturowe, Papillony, Pudle Toye i Miniaturowe.

Ważne jest, aby pamiętać, że nie tylko rasy psów wymienione powyżej są narażone na rozwój syringohydromyelii. Zdaniem niektórych specjalistów, każdy pies może być zagrożony tą chorobą, ponieważ przyczyny jej powstania nie są do końca poznane i mogą mieć charakter genetyczny lub wynikać z innych czynników, takich jak urazy czy infekcje.

Przyczyny

Przyczynami SM mogą być problemy z móżdżkiem lub jego obrzęk. W wyniku ucisku na struktury tyłomózgowia dochodzi do rozwoju przepukliny móżdżku, co prowadzi do pojawienia się objawów neurologicznych. Wklinowanie się móżdżku powoduje również problemy dotyczące przepływu płynu mózgowo-rdzeniowego, co może prowadzić do pojawienia się jam w miąższu rdzenia kręgowego lub poszerzenia kanału centralnego rdzenia kręgowego.

SM jest chorobą rzadko spotykaną u większości ras, ale z nieznanych przyczyn jest powszechna wśród przedstawicieli rasy cavalier king charles spaniel. Według badań szacuje się, że nawet do 95% psów tej rasy może cierpieć z powodu SM. Jedną z dwóch podstawowych przyczyn SM u tej rasy jest obecność malformacji Arnolda-Chiariego, o Malformacji możecie przeczytać w poprzednich Naszych artykułach.

Warto pamiętać, że nie u wszystkich pacjentów choroba przybiera postać, w której obecne są objawy kliniczne. Malformacja Arnolda-Chiariego to określenie na stany takie jak hipoplazja bądź dysplazja. Warto też zwrócić uwagę, że nadal niewiele wiadomo o SM, a ta choroba wymaga dalszych badań i lepszej diagnostyki.

Symptomy

Dlatego też, jeśli nasz pies wykazuje jakiekolwiek symptomy, takie jak trudności w poruszaniu, drżenie kończyn, bóle głowy, czy problemy z oddawaniem moczu i kału, niezbędne jest wykonanie dokładnej diagnozy. W tym celu należy skonsultować się z weterynarzem oraz skorzystać z badań obrazowych, takich jak tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny.

W przypadku potwierdzenia rozpoznania syringohydromyelii, istnieją różne metody leczenia, w tym chirurgiczne, farmakologiczne, jak również terapie behawioralne i fizjoterapia. Kluczowym jednak jest wczesna diagnoza, ponieważ im wcześniej choroba zostanie wykryta, tym większe szanse na poprawę jakości życia psa i skuteczne wdrożenie terapii.

Wnioski

Wniosek jest jasny – diagnoza syringohydromyelii wciąż stanowi duże wyzwanie dla weterynarzy i wymaga dalszych badań naukowych. Warto jednak pamiętać, że odpowiedzialność za zdrowie i dobre samopoczucie naszych pupili leży w naszych rękach, dlatego ważne jest, aby regularnie obserwować zachowanie naszych psów i nie ignorować ewentualnych niepokojących objawów.

Dziedziczenie

Warto zwrócić uwagę, że syringohydromyelia to złożona jednostka dziedziczna, a jej dziedziczenie nie zostało w pełni poznane. Badania wskazują, że choroba jest w około 70-80% uwarunkowana genetycznie, jednak pozostałe 20-30% to czynniki środowiskowe. Dlatego też, nawet jeśli hodowca będzie przestrzegał zasad programu hodowlanego, nie ma pewności, że jego zwierzęta nie będą chorować na syringohydromyelię.

W przypadku rasy Cavalier King Charles Spaniel warto również zwrócić uwagę na to, że choroba ta z każdym pokoleniem staje się coraz poważniejsza, a pierwsze objawy u zwierząt pojawiają się wcześniej. Dlatego też, przestrzeganie zasad programu hodowlanego i unikanie krzyżowania osobników z genem odpowiedzialnym za chorobę jest kluczowe, aby zmniejszyć ryzyko rozwoju pełnoobjawowej syringohydromyelii u szczeniąt.