Szczepienie psa to podstawowe działanie profilaktyczne, które może uchronić Twojego pupila przed poważnymi chorobami. Niektóre z nich, takie jak nosówka, zwłaszcza w przypadku szczeniąt, kończą się śmiercią. Szczepienie pozwala zwierzakowi na wytworzenie przeciwciał i wykształcenie odporności. W tym artykule wyjaśniamy, jakie są podstawowe szczepienia psów, a jakie można podać dodatkowo.
Szczepienia podstawowe – kiedy pierwsze szczepienie?
Szczepienia podstawowe (zasadnicze) są obligatoryjne i powinny być przeprowadzane u wszystkich psów, ponieważ chronią zwierzaki przed poważnymi chorobami, jakimi są nosówka, parwowizroza, wścieklizna czy choroba Rubartha. Są one zagrożeniem nie tylko dla zdrowia, ale również życia psa. W trosce o swojego pupila warto przestrzegać kalendarza szczepień podstawowych.
Nosówka
To choroba, która budzi szczególny strach wśród właścicieli szczeniąt, ponieważ jest szczególnie niebezpieczna dla psów między 3 a 6 miesiącem życia. Zdarza się, że zapadają nią także starsze zwierzaki.
Dodatkowo jest ona bardzo zakaźna, przenosi się szybko drogą kropelkową. Daje objawy ze strony układu oddechowego, takie jak zapalenie spojówek, gorączka, kaszel, zapalenie oskrzeli. Atakuje też układ pokarmowy, objawiając się wymiotami i biegunką. Szczenięta z osłabioną odpornością nie mają praktycznie szans na wyleczenie. Psy, które wyzdrowieją, rozsiewają wirusa nosówki przez kolejne 12 tygodni. Dlatego tak ważną rolę odgrywa ochrona przed tą chorobą.
Kiedy szczepienie? Podaje się trzy dawki szczepionki dla psa przeciwko nosówce. Pierwszą podaje się szczeniakowi między 6 a 8 tygodniem życia, drugą między 9 a 11 tygodniem i trzecią między 12 i 15 tygodniem życia. Po roku psa szczepi się dawką przypominającą, a kolejne podawane są co trzy lata.
Parwowiroza
Jest najczęstszą chorobą zakaźną i charakteryzuje się wysoką śmiertelnością wśród szczeniąt. Wywołuje ją parwowirus typu 2 (CPV warianty 2a, 2b i 2c). Pies może się nią zarazić przez ślinę, kał, wymioty i bezpośredni kontakt z zakażonym zwierzęciem, nawet jeśli jest on tylko nosicielem parwowirozy. Parwowiroza najczęściej pojawia się w postaci jelitowej. Jej objawy to gorączka, wodnista biegunka, wymioty, a w konsekwencji odwodnienie. Niekiedy atakuje również serce zwierzaka. Ostre objawy mogą szybko doprowadzić do śmierci psa.
Kiedy szczepienie? Zapobieganie parwowirozie polega na szczepieniach psów. Powinno być ono podawane w co najmniej trzech dawkach: pierwsza między 6 a 8 tygodniem życia psa, druga między 9 a 11 tygodniem i trzecia między 12 a 15 tygodniem życia psa. Podobnie jak w przypadku nosówki, po roku podaje się dawkę przypominającą, a co trzy lata kolejne.
Choroba Rubartha
Jest to wirusowe i zakaźne zapalenie wątroby psów, spowodowane przez adenowirusa. Jego źródłem mogą być chore psy lub bezobjawowi nosiciele, a do zakażenia dochodzi drogą kropelkową lub pokarmową. Choroba Rubartha najczęściej atakuje młode psiaki, a najostrzejszy przebieg ma u szczeniaków do 2 tygodnia życia, dlatego tak ważne jest ich szczepienie.
Pierwsze objawy wirusowego zapalenia wątroby to wysoka gorączka, biegunka, kaszel oraz zapalenie gardła. Jeśli ma charakter przewlekły, u starszego psa, jej symptomami są apatia, brak apetytu, obrzęk tkanki podskórnej głowy oraz węzłów chłonnych. Niestety u najmłodszych psów, zwłaszcza nieleczonych, często prowadzi do śmierci.
A kiedy zaszczepić swojego pupila, żeby był bezpieczny? Harmonogram szczepień wygląda tak samo, jak w przypadku nosówki i parwowirozy. Pierwszą dawkę podaje się szczeniakowi między 6 a 8 tygodniem życia, drugą między 9 a 11 tygodniem i trzecią między 12 i 15 tygodniem życia. Po roku psa szczepi się dawką przypominającą, a kolejne podawane są co trzy lata.
Wścieklizna
Zgodnie z obowiązującymi w Polsce przepisami psy powyżej 3 miesiąca życia muszą mieć szczepienie przeciwko wściekliźnie. Właściciele psów są zobowiązani do zaszczepienia swoich pupili w ciągu 30 dni od ukończenia przez nie 12 tygodnia życia. Jest to niezbędne ze względu na niebezpieczeństwo, jakie wścieklizna stanowi dla ludzkiego życia i zdrowia. Według danych WHO (Światowej Organizacji Zdrowia), co roku na całym świecie z powodu wścieklizny umiera około 55 tysięcy osób. Głównym źródłem zakażeń są właśnie psy. Niebezpieczeństwo wścieklizny dodatkowo wzmaga fakt, że do tej pory nie wynaleziono skutecznego leku na tę chorobę. Dlatego tak ważne jest szczepienie przeciwko wściekliźnie. W przypadku gdy szczepionka podawana jest psu po raz pierwszy, powinna być wykonana odrębnie. W naszym kraju szczepienie przeciwko wściekliźnie podaje się raz w roku. Pamiętaj także, że szczepienie to jest niezbędne, aby uzyskać paszport dla psa i przekroczyć z nim granicę państwa.
Dodatkowe szczepienia psów
Istnieją także szczepionki, które możesz, ale nie musisz podawać swojemu psu, np. przeciwko boreliozie, leptospirozie, ptasiej grypie czy na kaszel kanelowy. Inne szczepionki, dostępne w Polsce, uchronią psa przed grzybicą wywołaną Microsporum canis oraz herpeswirusem, przez który ciężarne suki mogą poronić. Pamiętajmy jednak, że jeśli chodzi o dwa ostatnie szczepienia, WSAVA (Światowe Stowarzyszenie Lekarzy Małych Zwierząt) nie opublikowała oficjalnego stanowiska. Organizacja ta odradza natomiast szczepienie psów przeciwko koronawirozie. W pozostałych przypadkach szczepień dodatkowych najlepiej omówić sytuację z weterynarzem.
Szczepienie – jak przygotować psa?
Warto wiedzieć, że przed podaniem jakiejkolwiek szczepionki pies powinien zostać odrobaczony. Od weterynarza dostaniesz specjalny preparat w kroplach lub tabletce. Najlepiej zrobić to tydzień przed szczepieniem. Pamiętaj, że po szczepieniu przeciwciała będą się wytwarzać przez ok. 2-3 tygodnie. Najlepiej, aby w tym czasie Twój pupil nie miał kontaktu z innymi psami.